علت خراب شدن روغن موتور

روغن پس از مدتي شروع به اکسيدشدن مي‌کند. بدين ترتيب با گذشت زمان گرانروي روغن به دليل به وجود آمدن مواد حاصل از اکسيدشدن، افزايش يافته و با توليد اسيدهاي آلي باعث خوردگي ياتاقان‌ها مي‌شود. در مخزنهايي که حجم کمتري دارند اکسيدشدن روغن سريعتر اتفاق مي‌افتد. وقتي که سوخت هيدروکربني مي‌سوزد از خود مواد و محصولاتي را باقي مي‌گذارد که يکی از مهمترين اين محصولات آب است. اگر موتور گرم باشد آبهاي توليد شده به صورت بخار از اگزوز خارج مي‌شوند ولي اگر موتور نسبتاً سرد باشد، ممکن است بخارات آب در اثر ميعان به‌صورت مايع در آمده، به داخل موتور راه يافته و با روغن مخلوط شود. درجا کار کردن موتور و حرکت در مسافت‌هاي کوتاه باعث مي‌شود موتور فرصت کافي براي گرم شدن پيدا نکند. تحت اين شرايط مقدار قابل توجهي آب به وجود مي‌آيد که در اثر احتراق متراکم و وارد سيلندر شده و روي ديواره‌هاي سيلندر مي‌نشيند و در نهايت از طريق گازهاي ورودي از رينگ‌ها عبور کرده و وارد كارتر مي‌شود. وجود آب داخل روغن، بخصوص در کارتر و نقاط ديگري که درجه حرارت روغن پايين است باعث تشکيل لجني نرم و چسبنده مي‌شود. همچنين وقتي سوخت وارد کارتر مي‌شود، مقداري از محصولات حاصل از احتراق را نيز همراه خود به کارتر حمل مي‌کند. اين مواد شامل مواد باقي‌مانده جامد، دوده و احتمالاً ترکيبات حاوي سرب است. با گرم‌شدن موتور، سوخت وارد شده به‌کارتر تبخير مي‌شود ولي مواد جامد در روغن باقي مي‌مانند و در نتيجه در کارتر لجن توليد مي‌شود. بنابراين مخلوط آب، روغن، سوخت و ديگر آلاينده‌های حاصل از احتراق می‌توانند وارد کارتر و در آنجا به لجن تبديل شوند. البته موتورهاي ديزلي بدليل نسبت تراکم بالا نسبت به تشکيل رسوب در محفظه احتراق حساسيت زيادي ندارند. در موتورهاي بنزيني اگر اين رسوبات به‌صورت مداوم در معرض فرآيند احتراق قرار گيرند ممکن است که سرخ شوند و منبع توليد جرقه جهت آتش‌زدن سوخت در محفظه احتراق شوند که نتيجه آن پديده‌هاي نامطلوبي از قبيل ضربه، پيش‌اشتعالی و صداهاي ناهنجار در موتور است. استفاده از سوختي با عدد اکتان بالا و روغني که نسبت به تشکيل رسوب و لجن مقاوم‌تر باشد تا حدي اين پديده را کاهش مي‌دهد. از آنجا که تشکيل رسوب و لجن موجب ايجاد سائيدگي در قطعات موتور و عدم روانکاري مناسب مي‌شوند بايد طبق يک برنامه مناسب روغن‌موتور تعويض شود. البته عوامل ديگری نيز ممکن است در خرابی موتور توسط روغن تاثير داشته باشند. برای مثال وجود حتی مقادير کمی از ضديخ در روغن می‌تواند صدمات جبران‌ناپذيری را به قطعات موتور وارد کند. برای پی‌بردن به‌وجود ضد‌يخ‌های گليکولی در روغن بهترين روش، روش شيميايی کالريمتری است. اگر مقدار کمی سديم در روغن باشد نشان‌دهنده‌ی واردشدن ضد‌يخ به روغن است. البته ممكن است سديم در بعضی مواد افزودنی نيز وجود داشته باشد كه بايد به اين نکته توجه کرد.